Φιλία;

Τι να κάνεις τους πολλούς και ψεύτικους φίλους όταν οι λίγοι και καλοί , πραγματικοί φίλοι που έχεις, σε σκέφτονται, σε νοιάζονται και σε αγαπούν;

Πλέον η φιλία έχει γίνει εικονική και συμφέρουσα. Λυκοφιλία με μια λέξη. Ο καθένας κοιτάει τι έχει να κερδίσει από τον άλλον, πώς θα βοηθηθεί, για πόσο και αφού τον χρησιμοποιήσει, τον ξεζουμίσει, τον αφήνει χωρίς δεύτερη σκέψη και προχωράει στο επόμενο θύμα του, συγγνώμη, «φίλο» του ήθελα να πω. Όλοι έχουμε γνωρίσει τέτοιου είδους άτομα και όλοι έστω και σε μικρό ακόμα βαθμό, έχουμε ξεγελαστεί. Η πρώτη φορά δεν πειράζει, όλοι την ‘πατάμε’, μας ξεγελούν όμως αν είσαι συνεχώς θύμα, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Όλο και περισσότερα άτομα θα σε εκμεταλλεύονται και τόσο περισσότερο θα πληγώνεσαι. Όσο για την εικονική φιλία;

Στα κοινωνικά δίκτυα είμαστε όλοι «φίλοι» και όταν συναντιόμαστε έξω δεν κοιταζόμαστε καν, όχι να χαιρετηθούμε. Όλοι είναι περήφανοι για το μεγάλο αριθμό «φίλων» και ακολούθων που έχουν στα δίκτυα. Κανείς όμως ποτέ δεν ένιωσε περήφανος για τους λίγους και πραγματικούς φίλους του. Γιατί; Επειδή δεν τους δίνουν αξία. Μεγάλο λάθος κατά την γνώμη μου. Δεν είμαι από τα άτομα που μιλάνε συνεχώς για τον αριθμό των αιτημάτων φιλίας που λαμβάνουν καθημερινά, για το πόσους εικονικούς φίλους έχουν και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτό. Προτιμώ του λίγους και μετρημένους, στα δάχτυλα του ενός χεριού μου, οι οποίοι όπως με αγαπούν και με νοιάζονται άλλο τόσο αισθάνομαι και εγώ. Όπως θα έκαναν τα πάντα για μένα, θα έκανα τα πάντα για αυτούς. Διότι για μένα αυτό είναι η φιλία. Μπορεί βέβαια να μην είναι πάντα αμοιβαία ή ισάξια η συνεισφορά, όμως ξέρεις ότι δεν γίνεται ηθελημένα. Γι’ αυτό λοιπόν, θα ήθελα να συμβουλεύσω όσους διαβάσουν το κείμενο μου(αν βρω το θάρρος να το δημοσιεύσω ) να βρουν φίλους πραγματικούς. Να κλείσουν αυτή την εικονική πραγματικότητα που μας έχουν δημιουργήσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να βγουν έξω. Να ζήσουν και να συναντήσουν πραγματικούς ανθρώπους για πραγματικές σχέσεις.

Τέλος, αν αμφιβάλλετε ακόμα για αυτά που σας λέω κάντε ένα μικρό και ασήμαντο τεστάκι στους «φίλους» σας. Ναι θα ακουστεί συνηθισμένο αυτό που θα πω αλλά είναι η αλήθεια πως μερικούς τους πείθει.Για μια φορά, μία μόνο, μην εμφανίζετε στο προσωπικό σας προφίλ τα γενέθλιά σας. Μετρήστε πόσοι και ποιοι θα σας θυμηθούν. Ένας; Δύο; Τρεις; Ή μήπως κανείς παρά μόνο οι γονείς σας; Ένα είναι σίγουρο όμως. Αυτοί που θα σας σκεφτούν είναι φίλοι σας. Φυσικά και δεν είναι απόλυτο αυτό αλλά σε ένα βαθμό είναι σίγουρο. Έτσι, μην μετράτε πόσοι «έγραψαν» στον τοίχο σας χρόνια πολλά, αλλά πόσοι σας κάλεσαν και σας ευχήθηκαν με χαρά και μέσα από την καρδιά τους.

Υ.Γ.: Το παραπάνω κείμενο είναι ένα κείμενο που έγραψα τρία χρόνια πριν. Αν θα μου ζητούνταν και σήμερα να γράψω ένα κείμενο για την φιλία πάλι θα έγραφα αυτά που σκεφτόμουν τρία χρόνια πριν και ας έχουν αλλάξει κάποια πράγματα στην ζωή μου.